Havanezer

Meer informatie

De "rashond", de rashondenfokkerij en de mediaberichtgeving hieromtrent

Dit bericht is door Stichting KBN i.o. verstuurd naar: de Volkskrant, De Telegraaf, het AD, Trouw, het Parool, de NOS, RTL, Vara Kassa, avrotros Radar, KRO Brandpunt en Vara Zembla.

Al geruime tijd wordt in Nederland door de media onjuist geïnformeerd over de problematiek in de rashondenfokkerij. Met titels zoals "Bastaard gezonder dan rashond", "Van rashond tot probleemgeval", "Populaire rashond wordt ramphond" en "Fokken met zieke rashonden blijft doorgaan" wordt de consument geïnformeerd over de stand van zaken in de rashondenfokkerij. Maar wordt met deze berichtgeving de consument wel een reële kijk op de stand van zaken geboden?

Om dat te kunnen bepalen dient eerst gekeken te worden naar wat een "rashond" nu eigenlijk is. De media maakt tot op heden namelijk geen onderscheid tussen rashonden en honden die uiterlijke kenmerken vertonen waardoor zij sterk op een rashond lijken. Wanneer dat onderscheid wel gemaakt zou worden, dan zou de berichtgeving omtrent de rashondenproblematiek duidelijk anders zijn.

Wat is een "rashond"?

De enige hond die onder de noemer "rashond" mag vallen is de hond met een stamboom. Een stamboom is een document waaruit de afstamming van een hond blijkt. Op dit document staan de ouders, grootouders en overgrootouders van de hond vermeld. De in Nederland gefokte rashond heeft een stamboom van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland, de overkoepelende organisatie voor rashonden. Om pups in de stamboekhouding van de Raad van Beheer opgenomen te laten worden en hiervoor stambomen te verkrijgen moet door middel van DNA afstammingsonderzoek aangetoond worden dat de ouders ook daadwerkelijk de ouders zijn. Dat de afstamming van de hond bekend is middels de stamboom heeft als voordeel dat eventuele gezondheidsproblemen te herleiden zijn naar familieleden van de hond. De in Nederland gefokte rashond heeft daarnaast bovendien een chip die altijd begint met de nummers 528140.

Honden welke geen stamboom hebben zijn daarom dus geen rashonden. Deze kunnen, indien zij uiterlijke kenmerken vertonen waardoor zij sterk op een rashond lijken, onder de noemer 'look-a-like' vallen, doch zij dienen te alle tijden onder de noemer 'niet-rashond' geschaard te worden, evenals de kruising en de hond die geen uiterlijke kenmerken van een bepaald ras vertoont.

Dus: Een rashond is een hond met een stamboom; Een niet-rashond is een hond die op een rashond lijkt maar geen stamboom heeft (look-a-like), een kruising zonder stamboom of een stamboomloos mengelmoesje van verschillende rassen dat niet meer op één bepaald ras lijkt.

Nu we een duidelijk onderscheid gemaakt hebben tussen de rashond en de niet-rashond kunnen we in de problematiek een duidelijke differentiatie maken.

In opdracht van het Ministerie van Economische Zaken heeft de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht een incidentieonderzoek uitgevoerd naar rasgebonden erfelijke ziekten en schadelijke raskenmerken bij populaties honden (1). Uit dit onderzoek blijkt dat het gevonden beeld van de drie onderzochte hondenpopulaties (Chihuahua, Franse Bulldog en Labrador Retriever) voornamelijk wordt bepaald door honden zonder stamboom, aangezien zij de overgrote meerderheid vormden van de onderzochte honden.

Slechts 6,4% van de Chihuahua’s, 12,4% van de Franse Bulldoggen en 20,5% van de Labradors in het onderzoek beschikte over een officiële stamboom en mogen dus rashonden genoemd worden.

Voorgaand houdt in dat 93,6% van de onderzochte Chihuahua’s, 87,6% van de onderzochte Franse Bulldoggen en 79,5% van de onderzochte Labrador Retrievers niet onder de noemer rashond geschaard mag worden.

Dat kranten tot koppen als "Bastaard gezonder dan rashond" komen is dan ook onbegrijpelijk en bovendien misleidend, want de conclusie van het onderzoek toont aan dat het tegenovergestelde het geval is - de rashond is gezonder dan de niet-rashond.

Dat er problemen zijn met rashonden staat buiten kijf. Echter, binnen de georganiseerde rashondenfokkerij gelden (steeds meer) regels met betrekking tot verplichte gezondheidsonderzoeken waaraan fokdieren onderworpen moeten zijn wanneer zij voor de fokkerij ingezet worden. Dit houdt in dat fokdieren welke niet voldoen aan de gestelde eisen niet ingezet mogen worden voor de fokkerij. Ook gelden er binnen de georganiseerde rashondenfokkerij restricties met betrekking tot inteelt (2). Voor pups uit een ouder x kind , broer x zus en grootouder x kleinkind combinatie worden geen stambomen verstrekt. Deze combinaties zijn reeds jaren verboden, omdat we weten dat inteelt kan leiden tot gezondheidsproblemen.

Buiten de georganiseerde rashondenfokkerij en met name bij de fokkerij met niet-rashonden waaronder look-a-likes ontbreekt elke vorm van regelgeving met betrekking tot verplichte gezondheidsonderzoeken. Hier is het vrijheid blijheid. Hoe hoog het aantal erfelijke ziekten en schadelijke kenmerken bij de niet-rashonden daadwerkelijk ligt is natte vinger werk, want zij worden hierop niet onderzocht voordat zij ingezet worden voor de fokkerij. Ook zijn eventuele gezondheidsproblemen bij niet-rashonden dus niet terug te leiden naar familieleden, omdat zijn geen stamboom hebben en de familieleden dus onbekend zijn. Ook kent de stamboomloze hondenfokkerij geen restricties op inteelt. Daar kan een moeder dus zonder dat er ook maar een haan naar kraait gedekt worden door haar zoon, een dochter door haar vader en een zus door haar broer. Hierdoor is de kans dat de consument een ongezonde niet-rashond koopt dus groter dan dat de consument een ongezonde rashond koopt.

Indien de rashond zo vreselijk ongezond zou zijn als de media beweert, dan kan de conclusie dat de niet-rashond en met name de look-a-like gezonder zou zijn dan de rashond per definitie naar het rijk der fabelen verwezen worden. De look-a-like is namelijk voortgekomen uit de populatie van rashonden, anders zou de look-a-like nooit zulke sterke uiterlijke overeenkomsten kunnen hebben met het ras waar deze look-a-like van afstamt. Indien het betreffende ras ongezond is, dan is de look-a-like van dit ras eveneens ongezond. Beide populaties komen immers voort uit hetzelfde potje genen.

Gelet op bovenstaand doen wij een dringend beroep op uw journalistieke zorgvuldigheids- en onderzoeksplicht wanneer u in de toekomst wederom een artikel over de rashond en de problematiek in de rashondenfokkerij besluit te publiceren/uitzenden. Wij verzoeken u om dan een duidelijk onderscheid te maken tussen de rashond en de niet-rashond, en de consequenties hiervan.

Erop vertrouwende u voldoende te hebben ingelicht maar desalniettemin openstaand voor vragen en/of opmerkingen verblijf ik,

Met vriendelijke groet,

Monique van Boxtel
Secretaris Stichting Kynologische Belangenbehartiging Nederland i.o.
http://www.stichtingkbn.nl

Bron:
1: http://www.rijksoverheid.nl/bestanden/documenten-en-publicaties/rapporten/2014/05/27/incidentie-van-schadelijke-raskenmerken-en-erfelijke-gebreken-bij-populaties-van-gezelschapsdieren/incidentie-van-schadelijke-raskenmerken-en-erfelijke-gebreken-bij-populaties-van-gezelschapsdieren.pdf
2: http://www.raadvanbeheer.nl/fokkerij-gezondheid-gedrag-en-welzijn/fokbeleid/inteeltbeperking/
3: http://www.stichtingkbn.nl