Gezondheid
Hoewel de Havanezer tot de gezondere rassen mag worden gerekend, komen er zoals bij elk levend wezen ook bij de Havanezer af en toe gezondheidsproblemen voor. Dit is helaas niet altijd te voorkomen. Er is geen fokker die een hondje met gezondheidsproblemen op de wereld wil zetten, maar hoeveel je als fokker ook leert en zo je best doet verantwoorde combinaties te maken, de natuur is en blijft onvoorspelbaar. Er zijn gelukkig wel dingen die we kunnen doen om de kans op erfelijke problemen te verkleinen (zoals testen op specifieke aandoeningen én zorgen voor een lage inteelt).
De rasspecifieke aandoeningen die bij de Havanezer voorkomen betreffen ogen (Cataract, PRA) en knieën (Patella luxatie). Alle fokkers die binnen de Havanezer Club Nederland fokken zijn verplicht om deze twee testen bij hun fokhonden uit te voeren, maar elke verantwoorde fokker, of deze nou wel of niet binnen de club fokt, zou zijn honden op deze aandoeningen moeten laten testen.
De officiële oogtest dient jaarlijk te worden uitgevoerd, omdat sommige oogaandoeningen zich pas op de latere leeftijd kunnen openbaren.
Bij deze test wordt er gescreend op maar liefst 13 verschillende oogaandoeningen (niet alle van toepassing bij dit ras,
belangrijkste bij de Havanezer zijn cataract, PRA en distichiasis). De test wordt uitgevoerd door een oogspecialist die aangesloten is bij de ECVO
(ECVO staat voor 'European College of Veterinary Ophthalmologists', een erkende Europese organisatie die gespecialiseerd is in oog
onderzoek bij dieren). Het onderzoeksresultaat heeft tot een leeftijd van 8 jaar een geldigheidsduur van 12 maanden. Onderzoek op of na de leeftijd
van 8 jaar heeft een definitief karakter, dat wil zeggen dat deze honden niet meer getest hoeven te worden.
Klik hier voor een voorbeeld van het ECVO formulier dat bij een
officiële oogtest gebruikt wordt.
Alle Havanezers waarmee gefokt wordt moeten ook een patella onderzoek ondergaan. Deze test is eenmalig en dient in Nederland door een
orthopedisch specialist te worden uitgevoerd (dus niet door een 'gewone' dierenarts). Voor een officieel geldige patella onderzoek dienen de honden minimaal 1 jaar oud te zijn.
Patella luxatie (PL) is één van de meest voorkomende orthopedische aandoeningen en hoeweel deze aandoening bij de kleinere hondenrassen vaker voorkomt
wordt deze af en toe ook bij grotere hondenrassen gezien.
Bij patella luxatie (PL) raakt de knieschijf naast het kniegewricht, aan de binnen of buitenkant. Afhankelijk van de ernst van de afwijking
kan dit sporadisch voorkomen en kan de knieschijf vanzelf weer terugschieten, maar de knieschijf kan ook permanent naast het kniegewricht
komen te zitten. De ernst van de afwijking kan in verschillende gradaties voorkomen, te weten:
Graad 1: de knieschijf ligt in de groeve, maar kan met de hand geluxeerd worden, waarna ze bij loslaten spontaan terug in de groeve springt.
Graad 2: de knieschijf ligt meestal in de groeve, maar luxeert soms spontaan. Ze blijft even geluxeerd en springt daarna weer terug in de groeve.
Graad 3: de knieschijf is geluxeerd, maar kan met de hand nog terug in de groeve gedrukt worden, bij loslaten luxeert ze opnieuw.
Graad 4: de knieschijf is permanent geluxeerd en kan niet terug in de groeve gedrukt worden.
De mooiste uitslag die een hond kan halen is een 0/0 oftewel "vrij" van PL. Deze cijfers staan voor de rechter- en de linkerknie.
0/1 bijvoorbeeld houdt in dat 1 knie vrij van de aandoening is en de andere knie PL graad 1 vertoont.
Klik hier voor een voorbeeld formulier dat bij een
officieel PL onderzoek wordt gebruikt.
Naast de bovengemoende aandoeningen waar de verantwoorde fokkers in Nederland hun fokhonden al op testen komen er sporadisch ook andere
gezondheidsproblemen binnen dit ras voor, zoals: hart- nier- lever- en schildklierproblemen, diabetes mellitus (suikerziekte), epileptie,
Legg Calvé Perthes (LCP), Sebaceous Adenitis (kortweg SA, een autoimmuun gerelateerde huidziekte) en verschillende allergieën.
Gelukkig worden deze aandoeningen niet vaak bij de Havanezer gezien. Het is aan ons de fokkers dit zo te houden.
Dit kunnen we, onder andere, doen door de gezondheid van de honden tot hoofddoel te maken (i.p.v. het uiterlijk zoals sinds het begin van de
georganiseerde kynologie het geval is), door de inteelt zo laag mogelijk te houden (nog steeds de meest gebruikte manier van fokken welke juist
door het fokken op schoonheid in stand wordt gehouden), en door te zorgen voor een zo breed mogelijke genenpool (door veel verschillende, zo min mogelijk aan
elkaar verwante dieren binnen een rashonden populatie binnen de fokkerij te houden).
Laatste jaren wordt er dan ook door steeds meer fokkers heel veel aandacht aan dit soort zaken gegeven. De tijden zijn duidelijk aan het veranderen.
Hoe zorgvuldig een fokker ook is 100% garantie op een gezonde pup kan niemand geven. We moeten nooit vergeten dat we hier te maken hebben met
levende wezens. Wel kan een verantwoorde wijze van fokken helpen om het ras zo gezond mogelijk te houden, waardoor de kans
op het fokken van ongezonde puppy's ook wordt verkleind.